Yazıda bahsi geçen akademik çalışmadaki tespit ve çıkarımları anlık-not-vari bir bakış açısı ve dille okura aktarmaya çalıştım. Bu şekilde sadece daha okunaklı değil aynı zamanda daha akıcı ve keyifli bir yazı elde etmeyi umdum. Hayalini kurduğum şey, okurun bire bir bir deneyime şahitlik etmesi ve mimar olan günlük sahibinin tespitlerini eşzamanlı takip ediyor olmasıydı. Yazıda, AURA çalışmamın bütün seks işçiliği mekânları özelinde söylenebilecek mekânsal niteliklerini vurgulamaya çalıştım; yani uyarlamada paylaştığım şeyler özellikle Bayram Sokak üzerinden yapılan tespit ve çıkarımlar değil, aksine çalışmam süresince tanışıklıklar ve tanıklıklar edindiğim birçok mekânın karışımı. Ayrıca çalışmamı bu yazıya uyarlarken Bayram Sokak için özel olan birçok şeyi elemem gerekti. Geriye kalanlar herkesçe görülebilecek, yorumlanabilecek şeyler oldu. Şiddetin her türlüsüne daima maruz kalan seks işçilerinin özel alanlarını olabildiğince az erişilebilir tutmak istedim. Yazımdaki karakterin dilinin ve konumunun müşteri perspektifine yakın olmasının nedeni de bu. Kahraman, bir yabancı Neden Seks Işçisi Diyoruz sadece yoldan gelip geçenin deneyimleyebileceği kadarını görüyor. Bugün ofisten yine zamanında çıkamadım. Yetiştirmem gereken bir ton şey birikmişti. Tamamlayabildim mi? Hayır, erteledim yine. Zararı yok, yarın yine buradayım nasıl olsa. Şu an canım başka şeyler istiyor. Heyecan peşindeyim biraz sanırım. Ne bileyim çıksam da aksam keşke; aylaklık etsem biraz. Olduğu kadar. Dinlenmeye de pek niyetim yok. Flanör olamam sanıyordum. Oldum ama galiba. O kadar kalabalık ki etrafım. Yüzlerce, belki binlerce insan geçti yanımdan sigaramı içerken. Ben akamadım belki sokakların, insanların arasından ama onlar aktı geçti yanımdan. Kimse değilim şu an. Hiç kimseyim bu kalabalıkta. Ne suratımı gören var ne tanıyan. Belki de hiç kimse olmamın getirdiği bir akışkanlık var üzerimde. Ana caddeden yürüyen flanör mü olur? Üçlü beşli yürüyen Neden Seks Işçisi Diyoruz arasından sızmaya çalışıyorum. Sadece yürürken değil, zaten o caddede var oluşumla sızıyorum. Dik kesen ara sokaklar beni çekiyor sanki. Aklımda bu sokakların nereye bağlandığı var. Benim kadar hiç kimse değiller henüz. Çok kalabalık.
Sokağa bu gözle ilk bakışım, ne de olsa büyük çıkarımlar yapacak değilim ama doğrusu ben de sokağa ilk girdiğimde cumbaların ışıklarına ve siluetlerine yönelmiştim. Bu stok görseli art arda her türlü hikayede, haberde görüyoruz. Bir de ara sokağın girişinde başı aşağıda, yere bakan, yüzünü göremediğim hayaletler var. Takip edeyim dedim. Ancak bu mücadelenin karşısında duran kuvvetli bir feminist hareket de var. En büyük eksiklik tam burada işte.
Ekim 2019, Bir Perşembe Akşamı
Seks işçilerine diğer işçiler gibi sosyal sigorta haklarının verilmesinin yanında, vergi vermek gibi yükümlülükler de verildi. Yasada tam olarak. Yazıda, AURA çalışmamın bütün seks işçiliği mekânları özelinde söylenebilecek mekânsal niteliklerini vurgulamaya çalıştım; yani uyarlamada. Seks işçilerinin hastalık üreten bir grup olarak algılanmasına neden olmanın yanı sıra seks işçileri kadar organik bir özne olan müşterileri. Melissa Gira Grant bir gazeteci. Gazetecilikten para kazanamadığı zamanlarda kirasını ödeyebilmek için uzun yıllar seks işçiliği yapmış.Bir şey anlatmaya çalışmış belli ki kendince. Cumbanın sokak üzerinde inanılmaz bir hâkimiyeti olduğunu görmeye başladım. Ben akamadım belki sokakların, insanların arasından ama onlar aktı geçti yanımdan. Hemen yandaki sokakta bir falafelci var çok sevdiğim. Müşterilerinizi seçebiliyor musunuz? Göz hizasında olmayan bu vitrinler içlerinden sızan ışık ve loş siluetlerle yukarıda bir yerlerde çekim noktaları oluşturuyordu. Çok ender olarak yapılan gece kulübü baskınlarında ise müşteriler değil seks köleleri cezalandırılıyor. Konuşmak, birbirimizi ve bu mekânda oluşumuzu tarif edebilecek bir durum yaratabilirdi. Bir flanör olarak akmam gerekiyor ama sık sık durup düşünüyorum. Facebook Twitter Gmail. Nevada örneği ise daha iyimser gibi görünüyor. Hayır, erteledim yine. Hiç kimse olmanın verdiği konforu bozabilir miyim? Şu an neredeyiz? Bunun temeli insanlara verdiğimiz değerden gelmelidir. LF: Peki seks işçiliği zorla yapılan bir iş mi? Nasıl bir Düzenleme? Ötede, tarifi, adresi olmayan bir yerde Seks işçiliğinin düzenlenmesine dair İki isimsizlik aksına tutunuyor sokak. Alp Şerif Besen , Beyoğlu , cumba , flâneur [flanör] , İstanbul , kent , mekân , seks işçiliği , sokak , şehir. Gözünün içine bakacaksın. Felaket tellalı değilim ben. Bu kadar akmaya niyetli olsam da sokak kadar tarifsiz olamıyorum. Seks işçiliği de anakım ekonominin bir parçası. MGG: Eğer bir belediye meclisi toplantısına davet edilseydim ya da hızla artan seks işçiliği karşıtı politikalarla ilgili konuşmam istenseydi, ilk soracağım soru bu tartışmada seks işçilerinin nerede olduğu, katılımlarının istenip istenmediği olurdu. Göğüsleri ve yüzleri farklı yönlere bakan müşteriler adeta pazarlık bitecek de anlaşma tamamlandığında bedenlerini tekrar çevirmelerine hiç gerek kalmadan dik bir vektörle içeri koşacaklardı. Görülmemek için görmemek gerek. Sokağı aydınlatan iç mekânlardan sızan sarı veya renkli ışıklar vardı sadece. Olduğu kadar. Çünkü polis tam da o tiplere odaklanıyor, kamunun dikkati o karakterler üstünde toplanıyor. Oşu Bubu. Tarihsel olarak, Güneydoğu Asya'da seyahat ve turizmde çocuk cinsel istismarı biliniyordu.
